Gelijkheid zonder beperking. Over de Algemene Wet Gelijke Behandeling (1994) en de constructie van handicap in politieke instituties

Abstract

Waarom werd handicap niet opgenomen als grond voor discriminatie in de Algemene Wet Gelijke Behandeling (awgb) in 1994? In dit artikel wordt niet alleen voor het eerst een antwoord op deze vraag gezocht, maar wordt ook betoogd dat de bestaande literatuur geconfronteerd moet worden met historisch onderzoek in de archieven van politieke instituties. De analyse van het Kamerdebat over de awgb en van de Nederlandse ‘viering’ van het internationale jaar van gehandicapten in 1981 en de nasleep daarvan maakt duidelijk dat de manier waarop handicap in de jaren tachtig en begin jaren negentig werd benaderd nauwelijks ruimte liet voor handicap als grond voor discriminatie. In de literatuur wordt vaak onterecht verondersteld dat een groep als mensen met een beperking ‘van nature’ en los van politieke instellingen bestaat en vervolgens al dan niet geïnstitutionaliseerd wordt. Dit artikel laat zien dat deze groep niet los van politieke instituties beschouwd kan worden en juist in de institutionele praktijk vorm kreeg.

Why was disability not accepted as ground of discrimination in the Dutch Equal Treatment Act of 1994? This article offers an answer to this question for the first time in historiography. Next to that, in the article it is argued that existing literature on the history of people with disabilities needs to be confronted with historical research in the archives of political institutions. The analysis of the parliamentary debates about the Dutch Equal Treatment Act and the Dutch observance of the International Year of Disabled Persons in 1981 and its aftermath demonstrates that the construction of disability in the 1980s and the beginning of the 1990s hardly left any room for disability as ground of discrimination. This research shows that social groups such as persons with disabilities cannot be seen as existing ‘naturally’ or independently of political institutions. On the contrary, it stresses that that the group of persons with disabilities is precisely constructed in the practices of political institutions. Therefore, it is argued that historical research deepens the understanding of the very construction and the in- and exclusion of this social group.