What – and who – is ‘European’ in the Postcolonial EU? Inclusions and Exclusions in the European Parliament’s House of European History

Abstract

Along with noting Dutch and British media responses to the European Parliament’s House of European History (HEH) both before and after it opened in 2017 that reflect Eurosceptic and outright hostile attitudes about the European Union, this article focuses on the presence and absence of colonial and global histories and peoples in the HEH’s permanent collection. It contrasts the critical interrogation of modern European imperialism up until the First World War with the lack of attention paid to late imperialism, decolonisation, and postcolonial legacies together with the Ottoman Empire and Turkey. As a result, the HEH has thus far missed the chance to probe how European overseas empires and their collapse intersected with the EU’s origins and neglected the EU’s ongoing reach outside the continent on account of overseas territories still held by its member states. It also has not effectively engaged with the presence and impact of peoples of migrant backgrounds from outside the EU’s current borders, who have not been given the European history they deserve. This results in an incomplete global history of today’s multicultural Europe.

This article is part of the forum 'The House of European History'.

Dit artikel gaat in op de reacties van de Nederlandse en Britse media op het Huis van de Europese geschiedenis (HEH), opgericht door het EU-parlement, zowel voor als na de opening ervan in 2017. Die reacties geven de Euroscepsis en ronduit vijandige houding ten opzichte van dit initiatief weer. Dit artikel richt zich vervolgens op de aan- en afwezigheid van koloniale en globale geschiedenis en van de geschiedenis van niet-westerse volkeren in het HEH. Het artikel contrasteert de kritische reflectie op het moderne Europese imperialisme tot aan de Eerste Wereldoorlog met het gebrek aan aandacht in de permanente collectie voor het naoorlogse imperialisme, de dekolonisatie, de postkoloniale erfenissen, het Ottomaanse Rijk en Turkije. Dit is een gemiste kans. Het HEH kan daardoor ook geen aandacht besteden aan de manier waarop de Europese overzeese kolonies, diens ondergang en het ontstaan van de EU elkaar kruisten. Daarmee gaat het HEH ook voorbij aan het voortdurende contact van de EU met staten die buiten het Europees continent liggen en nog steeds tot het gebied van EU-lidstaten behoren. Een ander punt van kritiek is de weinig doeltreffende aandacht voor inwoners met een migratie-achtergrond van buiten de grenzen van de EU. Zij krijgen op deze manier niet de Europese geschiedenis die hen toekomt. Het resultaat van dit alles is een onvolledige globale geschiedenis van het huidige multiculturele Europa.

Dit artikel maakt deel uit van het forum 'The House of European History'.